Σε απεργία - αποχή όλων των δημόσιων υπαλλήλων από τη συμμετοχή τους στο σύνολο των επιτροπών του Δημοσίου (προμηθειών, προγραμματισμού, αρχιτεκτονικού ελέγχου, έργων και μελετών κτλ.), προχωρά από τη Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016 μέχρι και την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016, η εκτελεστική επιτροπή της ΑΔΕΔΥ με δυνατότητα συνέχισης με νεότερη απόφασή της.

Η απεργία – αποχή εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο των κινητοποιήσεων των εργαζομένων, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, κατά του νέου ασφαλιστικού.
 Καλύπτονται δημόσιοι υπάλληλοι όλων τεχνικών ειδικοτήτων (π.χ., μηχανικοί, τεχνολόγοι κτλ.) και εργαζόμενοι όλων των φορέων του Δημοσίου (π.χ., ΚΕΔΕ και ΕΝΠΕ), που ορίζονται και συμμετέχουν σε αυτές τις επιτροπές.
Υπενθυμίζεται πως η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ και το ΤΕΕ ήδη έχουν προκηρύξει ανάλογη απεργία – αποχή από 18-22/1, ενώ αύριο αναμένεται να «ανανεώσουν» την απόφασή τους και για την επόμενη εβδομάδα.

Όπως επισημαίνει στη σχετική της ανακοίνωση η εκτελεστική επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, το «απασφαλιστικό» Κατρούγκαλου φέρνει:

μειώσεις των κυρίων συντάξεων των σημερινών συνταξιούχων αλλά και των συναδέλφων που συνταξιοδοτούνται από την ψήφιση του νομοσχεδίου,

μείωση των επικουρικών συντάξεων,

ενοποίηση των Ταμείων σε ένα υπερ-Ταμείο χωρίς τον απαιτούμενο σχεδιασμό, που θα πολλαπλασιάσει τα σημερινά προβλήματα των Ταμείων και θα δημιουργήσει διοικητικό χάος

και τέλος, βάζει τα θεμέλια για τη μετατροπή του αλληλέγγυου αναδιανεμητικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης σε ανταποδοτικό και μακροπρόθεσμα σε πλήρως κεφαλαιοποιητικό.

Η εκτελεστική επιτροπή της ΑΔΕΔΥ καλεί όλους τους εργαζόμενους σε πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις σύμφωνα με τις αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, των Σωματείων και των Ομοσπονδιών.

δείτε ΕΔΩ το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης.






ergasianet

Χωρίς ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες θα μείνει από την Τετάρτη 27/1 στις 6 το πρωί η χώρα, λόγω της 48ωρης πανελλαδικής απεργιακής κινητοποίησης που έχει εξαγγείλει η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, με αιχμή το ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Τα πλοία θα παραμείνουν δεμένα από την Τετάρτη στις 6.00 το πρωί έως τις 6.00 το πρωί της Παρασκευής 29/01.
Η ΠΝΟ έχει αποφασίσει επίσης τη συμμετοχή του κλάδου των ναυτικών και στην 24ωρη απεργία που προκήρυξε η ΓΣΕΕ για τις 4 Φεβρουαρίου 2016, ενώ προειδοποιεί με νέα κλιμάκωση κατά την κατάθεση του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό στη Βουλή.

Η ΠΝΟ ζητεί την απόσυρση του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό τονίζοντας ότι λόγω ιδιαιτερότητας του ναυτικού επαγγέλματος δεν μπορεί να καταργηθεί το αυτόνομο ΝΑΤ και να ενταχθεί στο Εθνικό Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης  και σημειώνει ότι ήδη έχει καταθέσει πρόταση με την οποία λύνεται το πρόβλημα της χρηματοδότησης του Ταμείου.







ergasianet

Σε έκτακτη γενική συνέλευση, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Παραγωγών Αγροτικών Προϊόντων Πωλητών Λαϊκών Αγορών αποφάσισε ότι οι λαϊκές αγορές θα είναι κλειστές στις 27 και 28 Ιανουαρίου.

Επίσης αποφάσισε να ενισχύσουν τα μπλόκα και ειδικά αυτό στον Ισθμό της Κορίνθου, να συμμετέχουν στη συγκέντρωση κατά του νέου ασφαλιστικού που πραγματοποιούν οι αγρότες στις 28 Γενάρη (Agrotica 2016). «Δε μας μένει άλλος δρόμος εκτός του αγώνα», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση της Ομοσπονδίας.

(Η φωτογραφία από διαμαρτυρία των παραγωγών στο υπ. Εργασίας)



ergasianet.gr

Ερώτηση προς την Κομισιόν για την απώλεια εσόδων από τη μη φορολόγηση του διαδικτυακού στοιχήματος και την καταπολέμηση του παράνομου τζόγου, κατέθεσε ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, Νίκος Χουντής.

Συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής, σε ερώτηση που κατέθεσε προς την Κομισιόν αναφέρει ότι δεκάδες εταιρίες διαδικτυακού στοιχήματος φοροαποφεύγουν, αφού:«μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις δεν φρόντισαν για την μετατροπή των προσωρινών αδειών σε μόνιμες, με αποτέλεσμα τεράστιες απώλειες φορολογικών εσόδων» και χαρακτηρίζει σκάνδαλο ότι «τα έτη 2012, 2013, 2014 εισπράχθηκαν φόροι μόλις 63.724 ευρώ, ενώ ο τζίρος του παράνομου τζόγου φτάνει τα 6 δις ετησίως, με απώλεια δημοσίων εσόδων 1,5 δις ευρώ σε ετήσια βάση».

Στη συνέχεια της ερώτησής του, κατηγορεί την Κομισιόνότι, ενώ οι Έλληνες πολίτες υπερφορολογούνται, έχουν περικοπεί δημόσιες δαπάνες, μισθοί, συντάξεις, και αναζητούνται εναγωνίως ισοδύναμα για να μην προχωρήσουν επιπλέον περικοπές σε κοινωνικές παροχές, «δεν έχει ζητήσει όλα αυτά τα χρόνια, ως μέλος των θεσμών, από τις ελληνικές κυβερνήσεις την ρύθμιση της εν λόγω αγοράς για την ουσιαστική φορολόγηση των εταιριών διαδικτυακού στοιχήματος και την καταπολέμηση του παράνομου τζόγου».

Καταλήγοντας στην ερώτησή του, ο Νίκος Χουντής ζητά από την Κομισιόν στοιχεία για το ποια κράτη-μέλη έχουν αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα την φορολόγηση του διαδικτυακού στοιχήματος και την καλεί, σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές, να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την ουσιαστική φορολόγηση των εταιριών διαδικτυακού στοιχήματος και την αντιμετώπιση του παράνομου τζόγου.

Αναλυτικά η ερώτηση έχει ως εξής:

«Με τον νόμο ν.4002/2011 παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα 24 προσωρινές άδειες σε εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο διαδικτυακό στοίχημα. Μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις δεν φρόντισαν την μετατροπή των προσωρινών αδειών σε μόνιμες, με αποτέλεσμα τεράστιες απώλειες φορολογικών εσόδων. Όπως ομολόγησε αρμόδιος υπουργός, αποτελεί σκάνδαλο η μη ουσιαστική φορολόγηση των 24 εταιριών, επισημαίνοντας ότι τα έτη 2012, 2013, 2014 εισπράχθηκαν φόροι μόλις 63.724 ευρώ, ενώ παράλληλα τόνισε ότι ο τζίρος του παράνομου τζόγου φτάνει τα 6 δις ετησίως με απώλεια δημοσίων εσόδων 1,5 δις ευρώ σε ετήσια βάση.

Με δεδομένο ότι, στα πλαίσια των μνημονίων, οι Έλληνες πολίτες υπερφορολογούνται, έχουν περικοπεί, δημόσιες δαπάνες, μισθοί και συντάξεις, ενώ αναζητούνται εναγωνίως ισοδύναμα για να μην προχωρήσουν επιπλέον περικοπές σε κοινωνικές παροχές, ερωτάται η Επιτροπή:

1. Γιατί δεν έχει ζητήσει όλα αυτά τα χρόνια, ως μέλος των θεσμών, από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις την ρύθμιση της εν λόγω αγοράς για την ουσιαστική φορολόγηση των εταιριών και την καταπολέμηση του παράνομου τζόγου;

2. Δεν αποτελεί ουσιαστική παραβίαση της κοινοτικής νομοθεσίας η διαφορετική αντιμετώπιση και φορολόγηση εταιριών που δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο και οι τεράστιες απώλειες σε ΦΠΑ;

3. Υπάρχουν βέλτιστες πρακτικές φορολόγησης του διαδικτυακού στοιχήματος; Ποια κράτη-μέλη έχουν αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα την φορολόγηση του;»

Η Ραχήλ Μακρή* την Τετάρτη 27/01/16 από τις 22.00 – 24.00 από το στούντιο της ΕΡΤopen αναλύει την πολιτική επικαιρότητα απαντώντας στα δικά σας ερωτήματα μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου της ertopen.com και του προσωπικού της λογαριασμού στο Twitter: twitter.com/rachelmakri

Συντονιστείτε στους 106.7 στα fm στην Αττική στην ΕΡΤopen. 

Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5 και διαδικτυακά στην www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.

Περιμένουμε τη συμμετοχή σας ! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10  ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 1Π (κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045


*Ραχήλ Μακρή
Με την βοήθεια φίλων η εκπομπή μου στην ελεύθερη ΕΡΤopen απέκτησε όνομα, μουσικό εναρκτήριο κόμματι και μακέτα. 

Ευχαριστώ τον νονό Nikolaos Adespotos  για το όνομα και την μουσική δημιουργία που μου επέτρεψε να χρησιμοποιώ ως εναρκτήριο κομμάτι της πρώτης φοράς αλήθεια: youtu.be/tX2Jf1-wkls και τον καλό μου φίλο Παντελή Βαλταδώρο για την μακέτα.

Ευχαριστώ και όλους εσάς για τα μηνύματα που στείλατε με προτάσεις σας.

Θέλουμε να χαιρετίσουμε τη μεγάλη αγροτική κινητοποίηση και στο νομό μας με την πρωτοφανή συγκέντρωση και πορεία στην πλατεία της Καλαμάτας και τη συγκρότηση του μεγάλου μπλόκου στο Ασπρόχωμα. Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ στηρίζει τον αγώνα των αγροτών μέχρι τη νίκη.

Η αλληλεγγύη που εκφράστηκε χθες από μαζικούς φορείς, την ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ και άλλα πολιτικά κόμματα και η ανταπόκριση των αγωνιζόμενων αγροτών έδωσε απάντηση ότι μόνο με την ενιαία πάλη και τη στήριξη όλου του λαού μπορεί να νικήσουν και οι αγρότες.

Θέλω, επίσης, να τονίσω ότι το επεισόδιο που υπήρξε με 2 - 3 θερμοκέφαλα παιδιά στη Μεσσήνη είναι πολύ μικρότερο από ό,τι προβλήθηκε. Και δεν υπήρξε, φυσικά, κανένας προπηλακισμός σε βάρος μου. Γνωρίζω καλά ότι κάποια παιδιά από αυτά χρωστάνε στις Τράπεζες και είναι στα δύσκολα. Καταλαβαίνω, επίσης, πολύ καλά το θυμό τους επειδή έχουν διαψευστεί οι ελπίδες τους από όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις και από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος διέψευσε ελπίδες και οράματα.

Θέλω να τονίσω, όμως, ότι τα παιδιά αυτά δεν πρέπει να παρασυρθούν από τους γνωστούς εχθρούς της Δημοκρατίας, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για την επίλυση των προβλημάτων των αγροτών αλλά μόνο για να προωθήσουν τους αντιδημοκρατικούς τραμπουκικούς και νεοφασιστικούς πολιτικούς τους στόχους και επιδιώξεις ενάντια στα Δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού, χρησιμοποιώντας την καραμέλα ότι «όλοι είναι ίδιοι».

Εμείς που συγκροτούμε τη ΛΑΕ αποδείξαμε ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι με πράξεις και όχι με λόγια. Διότι εμείς -και εγώ προσωπικά- βάλαμε την αξιοπιστία της πολιτικής, τις δεσμεύσεις απέναντι στο λαό και τα συμφέροντα των αγροτών και όλου του λαού πάνω από τα προσωπικά μας συμφέροντα, πάνω από σίγουρες βουλευτικές έδρες και υπουργικές θέσεις αλλά και τα γενικότερα οφέλη της εξουσίας. Αμφιβάλω πολύ, για να μη πω ότι είμαι σίγουρος, αν αυτοί που καθοδηγούν τέτοιες λογικές και ποτίζουν παιδιά με «δηλητήριο» αν θα το έκαναν ποτέ αυτό. Να βάλουν δηλαδή τα συμφέροντα της κοινωνίες και του λαού πάνω από τα προσωπικά τους συμφέροντα. Εμείς της ΛΑΕ το κάναμε στη πράξη και εγώ προσωπικά το έκανα με πράξεις και όχι με λόγια.

Εμείς στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα των αγροτών και όλου του λαού. Οι αγρότες δεν έχουν κανένα όφελος από αντιλήψεις ενάντια στην πολιτική και τα κόμματα και τραμπουκικές συμπεριφορές αλλά από σαφή αγωνιστική κατεύθυνση και φυσικά πρέπει να απομονώσουν αντιδημοκρατικές και τραμπουκικές συμπεριφορές.

Οι αγρότες έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα μνημόνια τους καταστρέφουν.

Το 3ο Μνημόνιο που μαζί ψήφισαν στις 14 Αυγούστου ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και ΑΝΕΛ αφανίζει κυριολεκτικά τους αγρότες διότι οι εξαιρετικά υψηλές εισφορές (τόσο για την σύνταξη, όσο και για την υγειονομική περίθαλψη) σε συνδυασμό με την υπέρμετρη φορολόγηση, μαθηματικά οδηγούν τους αγρότες σε οικονομικό αφανισμό και την αγροτική παραγωγή της χώρας σε διάλυση.

Για αυτό η Λαϊκή Ενότητα τονίζει ότι το αγροτικό κίνημα το οποίο αγωνίζεται σκληρά ενάντια στα κυβερνητικά ασφαλιστικά και φορολογικά μέτρα, χρειάζεται να συνδεθεί με το συνολικό αγώνα για την ακύρωση των μνημονίων, και να συνενωθεί με όλους τους κλάδους, οι οποίοι αγωνίζονται σήμερα ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές.Παράλληλα, τονίζουμε ότι για να υπάρξει μία καινούργια πορεία της Ελλάδας σε αντιμνημονιακή προοδευτική κατεύθυνση, με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, αυτό προϋποθέτει:

• Την ανατροπή της λιτότητας,
  
  
• την άμεση παύση πληρωμών στο χρέος και τη βαθειά διαγραφή του,
  
  
• την εθνικοποίηση των τραπεζών και μια νέα δημόσια ΑΤΕ για να στηρίζει την αγροτική παραγωγή και τους αγρότες και
  
  
• την έξοδο από την Ευρωζώνη και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα
  
  

Ναι η αγροτιά μπορεί να νικήσει και θα νικήσει. Είμαστε στο πλευρό της.

Καλούμε σε αγώνα μέχρι τη νίκη.

Καλούμε όλους και όλες στον παλλαϊκό αγώνα της Πέμπτης 4 Φλεβάρη.

Σε επιστολή της, η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή (ΚΣΕ) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει σε οργανώσεις της Αριστεράς πρόταση «πολιτικού συντονισμού κοινής δράσης» «ενάντια στην αντιδραστική “ασφαλιστική μεταρρύθμιση” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των ΕΕ-ΕΚΤ-ΕΜΣ-ΔΝΤ».

Εκτιμώντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «επιχειρεί να επιφέρει μια βαθύτερη και ποιοτική αντιδραστική τομή υπέρ του κεφαλαίου για την υπέρβαση της κρίσης του, με μακροπρόθεσμες καταστροφικές επιπτώσεις για τα ασφαλιστικά δικαιώματα, την εργασία, το εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, την υγεία και γενικότερα τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων», η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτιμά παράλληλα ότι «κάτω από προϋποθέσεις, το εργατικό και λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη να μπλοκάρει αυτήν την επίθεση (όπως το έχει καταφέρει και στο παρελθόν) και να την ανατρέψει: Με στήριξη των αγώνων που ξεσπούν και ξεπερνούν τον «εθιμοτυπικό» χαρακτήρα και τη γραφειοκρατία. Με άμεση πολύμορφη κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, ξεκινώντας από απεργίες με στόχο να μην τολμήσει η κυβέρνηση να το καταθέσει. Με αγώνα και απεργίες διαρκείας ακόμα κι αν το φέρει ή το περάσει στη Βουλή, για να αναγκαστεί να το αποσύρει υποχωρώντας στον πανεργατικό-παλλαϊκό ξεσηκωμό».

Εδώ κάπου ξεκινούν και οι ενστάσεις μας σε ό,τι αφορά την πρόταση αυτή. Καταρχήν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι προϋποθέσεις που θέτει η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνουν υπερβολικό βάρος στη μορφή του αγώνα. Και μάλιστα, σε ένα μέτωπο στο οποίο, τόσο με τη σημερινή κυβέρνηση όσο και με τις προηγούμενες που ανέλαβαν να προωθήσουν αντίστοιχες επιθέσεις στο ασφαλιστικό, ξεδιπλώνεται με όλα τα μέσα η συστημική αντιδραστική προπαγάνδα προκειμένου να αποπροσανατολιστεί και να αφοπλιστεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα και να νομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις λαού και εργαζομένων η επίθεσή του. Προπαγάνδα γύρω από την «κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος», γύρω από τα «άδεια ταμεία», από τη «δυσαναλογία» εργαζομένων και συνταξιούχων, από τις «παθογένειες» και τις «ανισότητες» του ασφαλιστικού συστήματος και άλλα παρόμοια. Προπαγάνδα που πάντα συμπληρωνόταν από στόχους όπως η εξασφάλιση της «βιωσιμότητας» του ασφαλιστικού και των ταμείων, καθώς και η εξάλειψη των «αδικιών». Στόχοι που για χάρη τους επιβάλλονταν «μερικές» ακόμη θυσίες από εργαζόμενους και συνταξιούχους.

Ως οργάνωση, ποτέ δεν υποτιμήσαμε την αστική προπαγάνδα γύρω από το ζήτημα αυτό. Και ένας λόγος παραπάνω γι’ αυτό ήταν ότι αυτήν την προπαγάνδα, στο μεγαλύτερο μέρος της (και σίγουρα στα βασικά της σημεία), την αναπαρήγαγαν, σχεδόν «αμάσητη», όχι μόνο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ομοσπονδίες, αλλά και οργανώσεις της Αριστεράς, κοινοβουλευτικής και μη. Και δωσ’ του προτάσεις για την καλύτερη διαχείριση των ταμείων, δωσ’ του προτάσεις για εργατικό έλεγχο, δωσ’ του προτάσεις για το πού θα βρεθούν τα χρήματα για τη «διάσωση» του ασφαλιστικού. Και είναι όλα αυτά που παρήγαγαν στο τέλος ένα «σώμα απόψεων» γύρω από το ασφαλιστικό τέτοιο που με ευκολία οδηγούσε στην μία υποχώρηση μετά την άλλη, στη μία ήττα μετά την άλλη, οδηγώντας στο σημερινό μεταίχμιο και τα σαρωτικά μέτρα που προτείνονται.

Στη βάση, λοιπόν, της δικής μας αντίληψης, βασική προϋπόθεση για να μπορέσει να ξεδιπλωθεί παραπέρα και να νικήσει ο αγώνας ενάντια στην αντιασφαλιστική επιδρομή είναι να ξεκαθαριστούν οι αιτίες και ο χαρακτήρας της επίθεσης στην κοινωνική ασφάλιση, καθώς και οι στόχοι και τα αιτήματα πάλης που προκύπτουν μέσα από το ξεκαθάρισμα αυτό. Και αυτή η διαδικασία πρέπει να ανοίξει παντού μέσα στο κίνημα και, πρώτα και κύρια, στα σωματεία και τις συνελεύσεις τους.

Παρ’ όλα αυτά, οι προϋποθέσεις που θέτει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προκειμένου να νικήσει ο αγώνας περιορίζονται σε ζητήματα μορφής. Μία αντίληψη η οποία δεν είναι η πρώτη φορά που κυριαρχεί στο χώρο αυτό και η οποία μοιάζει να αγνοεί ή να υποτιμά το περιεχόμενο και τους στόχους πάλης πάνω στους οποίους θα οικοδομηθεί ένας αγώνας. Και λέμε ότι «μοιάζει» να τους αγνοεί ή να τους υποτιμά, γιατί θεωρούμε πως στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Και αυτό το διαπιστώνουμε κάθε φορά που σε προτάσεις κοινής δράσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρισκόμαστε μπροστά σε μια λογική κατάθεσης ενός συνολικού «πακέτου» θέσεων και αιτημάτων τα οποία ελάχιστα περιθώρια σύμπλευσης επιτρέπουν, τουλάχιστον με τη δική μας οργάνωση. Ισχύει, άραγε, εδώ κάτι διαφορετικό; Απ’ ό,τι διαπιστώσαμε στη συνέχεια, όχι.

Στη συνέχεια, λοιπόν, της επιστολής αυτής κατατίθεται και ένα προτεινόμενο πλαίσιο συζήτησης πολιτικών κατευθύνσεων και διεκδικήσεων. Διαβάζοντας λοιπόν το πλαίσιο αυτό γεννιούνται ευθύς αμέσως τα ερωτήματα: Κατευθύνσεις και διεκδικήσεις είναι το ίδιο πράγμα, ταυτίζονται; Και αν όχι, τότε ποιες είναι οι κατευθύνσεις και ποιες οι διεκδικήσεις; Και τα ερωτήματα αυτά δεν τα θέτουμε ως υπεκφυγή ούτε για να περιγελάσουμε. Τα θέτουμε γιατί θεωρούμε ότι μέσα και σε αυτό το πλαίσιο κατευθύνσεων-διεκδικήσεων επαναλαμβάνεται η ίδια θολούρα και τα ίδια αδιέξοδα που επαναλαμβάνονται κάθε φορά που η Αριστερά πέφτει θύμα ρεφορμιστικών αντιλήψεων και προτείνει μοντέλα διαχείρισης. Έτσι μαζί με το:
«Καθολική, δημόσια, υποχρεωτική ασφάλιση και δημόσια, δωρεάν, υποχρεωτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους-ες, χωρίς εξαιρέσεις και προϋποθέσεις, που να αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες εργαζομένων, νεολαίας και λαού»
διαβάζουμε και το:
«Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία τα αποθεματικά που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος, τα 70 δισ. ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010, τα δεκάδες δισ. που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα και το “κούρεμα” του PSI, αλλά και τα δισ. που αρπάχτηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2015 για να αποπληρωθεί το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Απόσυρση των Ταμείων από κάθε λογής “τζόγο”. Να περάσουν τα ασφαλιστικά ταμεία στα χέρια των εργαζομένων»,
καθώς και το:
«Για να χρηματοδοτηθεί το ασφαλιστικό σύστημα, άμεση παύση πληρωμών στους δανειστές και διαγραφή του δημόσιου χρέους».

Και αναρωτιόμαστε για ποιο πράγμα καλούνται να παλέψουν λαός και εργαζόμενοι. Για τη διεκδίκηση από την άρχουσα τάξη του καθολικού δικαιώματός τους στην ασφάλιση και την περίθαλψη ή για μια «λελογισμένη», «φιλολαϊκή» διαχείριση των Ταμείων, όπου τα αποθεματικά τους δεν θα «τζογάρονται» (και τι ορίζεται ως «μη τζόγος» στο σημερινό καπιταλιστικό επενδυτικό περιβάλλον;), αλλά θα «διασφαλίζονται» αφού θα λειτουργούν στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων;

Και, άραγε, παλεύουμε για το δικαίωμα στην ασφάλιση ή για τη διαγραφή του χρέους; Ή, για να το θέσουμε αλλιώς: με βάση το πλαίσιο που προτείνει η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχει νόημα να παλέψουμε για το δικαίωμα στην ασφάλιση χωρίς την προϋπόθεση της διαγραφής του χρέους και της επιστροφής των αποθεματικών των ταμείων;

Δυστυχώς, και σε αυτήν την πρόταση διαπιστώνουμε ότι δυνάμεις της Αριστεράς δεν έχουν αντιληφθεί ότι το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης δεν είναι ζήτημα διαχείρισης, αλλά ζήτημα ταξικής πάλης. Πίσω από αυτήν τη σύγχυση και την καλυμμένη επαναφορά της λογικής των «μεταβατικών προγραμμάτων» και του «κυβερνητισμού» κρύβεται η ηττοπάθεια, η λειψή πίστη στη δυνατότητα του αγώνα αυτού να νικήσει, να σταματήσει τη νέα επίθεση.

Οι απόψεις που συνδέουν το δικαίωμα στην ασφάλιση με τα αποθεματικά των ταμείων, όχι μόνο νομιμοποιούν την ύπαρξη εργατικής εισφοράς (λες και η εργοδοτική και η κρατική εισφορά δεν είναι και αυτές κομμάτι της κλεμμένης εργατικής υπεραξίας) αλλά ρίχνουν νερό στο μύλο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που καμώνεται και αυτή πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε περισσότερο λόγω της κλοπής των αποθεματικών από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και το «κούρεμα».

Και δεν ρίχνουν νερό μόνο στο μύλο της κυβέρνησης, αλλά και στο μύλο του «γραφειοκρατικού συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ» τον οποίο, κατά τα άλλα, κριτικάρουν. Γιατί το αίτημα της επιστροφής των αποθεματικών που υπεξαιρέθηκαν (το οποίο υιοθετεί και η ΑΔΕΔΥ) είναι ένα αίτημα που συσκοτίζει το γεγονός ότι το δικαίωμα της εργατικής τάξης στην ασφάλιση δεν προκύπτει ούτε από την ύπαρξη των ταμείων ούτε από την «υγιή» διαχείρισή τους. Είναι ένα δικαίωμα που προκύπτει από τη θέση της εργατικής τάξης στην παραγωγή, από το γεγονός ότι αυτή παράγει τον πλούτο σε αυτήν την κοινωνία. Η κατάκτηση και εξασφάλιση του δικαιώματος αυτού δεν έχει να κάνει με καμιά ταμειακή διαχείριση. Έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τη δυνατότητα της εργατικής τάξης να επιβάλει έναν άλλο συσχετισμό δύναμης υπέρ της και σε βάρος της αστικής τάξης.

Και αυτός ο συσχετισμός δύναμης σήμερα, στο μέτωπο του ασφαλιστικού, δεν θα συγκροτηθεί στη βάση της πρότασης ενός άλλου διαχειριστικού μοντέλου, αλλά στη βάση του ενιαίου, μαζικού αγώνα για να μην περάσει το νέο αυτό αντιασφαλιστικό τερατούργημα. Και σε αυτή τη βάση θα μπορούσαμε να δούμε περιθώρια κοινής δράσης.





24 Γενάρη 2016

Ο ποταμός Καλαμάς στη θέση «Άσπρα Πηγάδια».

Αφύλαχτη Διάβαση: Ένα λαογραφικό και ιστορικό ταξίδι στην Ήπειρο με οδηγό τον ποταμό Καλαμά.

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016, 8-10 το βράδυ.

Με την Αρχοντούλα Πέτρου και τον Θωμά Σίδερη.

Ο Καλαμάς λέγεται αλλιώς και Θύαμις ή Θύαμης, από το ρήμα θύω, που σημαίνει «κινούμαι άγρια». Και πράγματι, τα νερά του είναι ορμητικά, ειδικότερα στα σημεία εκείνα που σχηματίζονται φυσικοί καταρράκτες.

Οι πηγές του βρίσκονται στο όρος Δούσκο, κοντά στα σύνορα του νομού Ιωαννίνων με την Αλβανία. Με κατεύθυνση από βορρά προς νότο, διασχίζει το επίμηκες λοφώδες οροπέδιο που σχηματίζεται ανάμεσα στα όρη Κασιδιάρης και Μιτσικέλι. Η περιοχή αυτή καλείται Κοιλάδα του Άνω Καλαμά (ή απλά κάμπος από τους ντόπιους) και είναι γνωστή ως το σημείο απόκρουσης της ιταλικής εισβολής το 1940 από τις ελληνικές δυνάμεις υπό τον Χ. Κατσιμήτρο, διοικητή της 8ης Μεραρχίας. Στα νότια του Κασιδιάρη, ο ποταμός στρέφεται προς τη Θεσπρωτία, την οποία διαρρέει με κατεύθυνση ανατολικά προς δυτικά. Εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος βορείως της Ηγουμενίτσας σχηματίζοντας δέλτα.

Κατά τη διαδρομή του ο ποταμός σχηματίζει σε πολλά σημεία μικρούς καταρράκτες. Ο εντυπωσιακότερος από αυτούς έδωσε το όνομά του στο χωριό Καταρράκτης. Επίσης κοντά στο χωριό Λίθινο, ο Θύαμις περνά μέσα από έναν τεράστιο διαβρωμένο βράχο, ο οποίος έχει λάβει το σχήμα τοξωτής γέφυρας. Το φυσικό αυτό φαινόμενο ονομάζεται «Θεογέφυρο».

Συνολικά ο Θύαμις διαρρέει τα εδάφη των εξής περιοχών από τις πηγές έως τις εκβολές του: Άνω Πωγωνίου, Άνω Καλαμά, Καλπακίου, Ευρυμενών, Ζίτσας, Μολοσσών, Παραμυθιάς,Παραποτάμου, Φιλιατών και Σαγιάδας.

Τμήμα των περιοχών που διασχίζει ο Θύαμις στο νομό Θεσπρωτίας κατοικείτο έως το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από αλβανούς, οι οποίο ονόμαζαν τους εαυτούς τους Τσάμηδες και την περιοχή Τσαμουριά. Πιθανολογείται ότι το όνομα Τσάμης προέρχεται από παραφθορά του ονόματος του ποταμού (Θύαμις=Τσιάμης). Μέσω αυτών, ο ποταμός έδωσε το όνομά του σε έναν από τους διασημότερους ελληνικούς χορούς, τον τσάμικο.

ΕΡΤopen, στους 106,7 για την Αττική και μέσω του http://www.ertopen.com σε όλο τον κόσμο. Επίσης, το πρόγραμμα αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο, από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 .

Ο Ελμαρ Αλτφάτερ θεωρεί αναγκαία την αλλαγή του παρόντος συστήματος καπιταλιστικής συσσώρευσης, το οποίο χαρακτηρίζει εφιαλτικό για το μέλλον της ανθρωπότητας. Υπερασπίζεται τα δημόσια αγαθά και λέει ότι η ιδιωτικοποίησή τους υπονομεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ασφάλεια των πολιτών.

Τέλος, υποστηρίζει ότι χρειάζεται ριζική αλλαγή του τρόπου ζωής μας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

• Η Γερμανία έχει κερδίσει από την ελληνική κρίση περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ, εξαιτίας του χαμηλού κόστους του δανεισμού της, αφού οι επενδυτές αναζητούσαν ασφαλές καταφύγιο για τα χρήματά τους, ενώ ακόμα και σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας θα ήταν κερδισμένη, όπως έδειξε η μελέτη του Ινστιτούτου IWH. Ποιο είναι το πραγματικό κίνητρο του Βερολίνου στην ελληνική κρίση;

Εχετε δίκιο, η Γερμανία είναι κερδισμένη από τη χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους. Αυτό είναι το μήνυμα της ανάλυσης του IWH. Ωστόσο, δέχτηκε σχετικά λίγη κριτική στον δημόσιο διάλογο. Το πρόβλημα είναι ο «φετιχισμός» του χρήματος: το αποτέλεσμα της λειτουργίας των χρηματιστηριακών αγορών πρέπει να γίνει αποδεκτό. Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες, όπως και οι πολιτικοί, πρέπει να αποδεχτούν ότι αυτές οι αγορές καθορίζουν το να ανταποκρίνονται τα επιτόκια στο χρέος.

Πρωταγωνιστές στις παγκόσμιες χρηματιστηριακές αγορές είναι οι τράπεζες, τα funds, οι οίκοι αξιολόγησης, οι εταιρείες συμβούλων κ.λπ. Η Γερμανία έχει χαμηλά επιτόκια στο χρέος της, διότι αξιολογείται από τους αντίστοιχους οίκους ως ένα ασφαλές καταφύγιο, ενώ η Ελλάδα ως μία επισφαλής χώρα. Ετσι, οι γερμανικές πιστώσεις που φτάνουν στους ελληνικούς θεσμούς αποφέρουν πολύ μεγαλύτερα έσοδα από τόκους, απ' ό,τι έχει να πληρώσει για το δικό της τρέχον χρέος.

• Είναι ευρέως γνωστό ότι η κοινωνική, οικονομική και πολιτική ασφάλεια εξαρτάται από το εάν τα δημόσια αγαθά είναι εύκολα διαθέσιμα σε όλους. Στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης ατζέντας, αυτά τα αγαθά οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση. Πώς επιδρά αυτό στη ζωή των ανθρώπων και στη δημοκρατία;

Η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών -τα οποία εμπίπτουν παντού στη νεοφιλελεύθερη αιρεσιμότητα- πάντα υπονομεύει το τρίπτυχο της ανθρώπινης ασφάλειας, της ανθρώπινης ανάπτυξης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι ένα από τα μέτρα που έχουν ληφθεί, προκειμένου να αφαιρεθούν όσα ανήκουν στους ανθρώπους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια νόμιμη ληστεία, η οποία αποκαλείται συσσώρευση διά της απόσπασης.

Είναι πολύ καλά γνωστό (διότι έχει αναλυθεί από πολλούς επιστήμονες), ότι η ιδιωτικοποίηση υπονομεύει την κοινωνική ουσία της δημοκρατίας.

Στην καλύτερη περίπτωση παραμένει μια σειρά κανόνων, για να λειτουργεί μια τυπική δημοκρατία. Αλλά η αυτονομία των ανθρώπων είναι περιορισμένη, διότι τα ιδιωτικοποιημένα πρώην δημόσια αγαθά δεν μπορούν να ελεγχθούν από τους ανθρώπους και να χρησιμοποιηθούν για την αύξηση της ευημερίας τους.

• Πιστεύετε ότι χώρες, όπως η Ελλάδα, πρέπει να μείνουν στην ευρωζώνη, προσπαθώντας να συνάψουν συμμαχίες για να αλλάξουν τον συσχετισμό δύναμης ή είναι καλύτερο να την εγκαταλείψουν και να επιστρέψουν στα εθνικά νομίσματα; Πόσο ρεαλιστική βρίσκετε αυτή την τελευταία εκδοχή;

Μια έξοδος προς ένα επανεθνικοποιημένο νόμισμα δεν προσφέρει καμία λύση στην κρίση. Μόνο οι νεο-κεϊνσιανοί οικονομολόγοι πιστεύουν ότι η νομισματική και δημοσιονομική πολιτική του έθνους-κράτους μπορεί να λειτουργήσει την οικονομία.

Εμπειρικά, αυτό δεν ισχύει, διότι οι νομισματικές αστάθειες υπό τα προ του ευρώ νομισματικά συστήματα στην Ευρώπη δεν ήταν μικρότερες απ' ό,τι είναι σήμερα.

Δεύτερον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η νομισματική κρίση είναι μόνο μια έκφραση μιας βαθύτερης καπιταλιστικής κρίσης.

Τρίτον, η νομισματική κρίση έχει να κάνει με τις κρισιακές τάσεις της πραγματικής συσσώρευσης στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.

Τέταρτον, δεν είναι δυνατόν να υπερβούμε τα ελαττώματα της πραγματικής οικονομίας στην Ελλάδα με νομισματικούς και χρηματικούς ελιγμούς.

Η ανταγωνιστικότητα δεν μπορεί να αυξηθεί με συναλλαγματικούς χειρισμούς. Πέμπτον, όλοι μας αντιμετωπίζουμε μια πολύ σοβαρότερη κρίση από μια απλή νομισματική κρίση: την οικολογική και, πιθανώς, μια κλιματική κατάρρευση. Μπορούμε να βρούμε λύσεις γι' αυτήν την κρίση μόνο σ' ευρωπαϊκό, αν όχι σε παγκόσμιο επίπεδο. Η εθνική σκοπιά είναι πολύ στενή.

• Στο Παρίσι οι αντιπρόσωποι 196 χωρών συμφώνησαν στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, με στόχο την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Πιστεύετε ότι αυτός ο στόχος είναι ρεαλιστικός με το σημερινό οικονομικό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης;

Οχι, δεν το νομίζω. Από τη μία η συμφωνία του Παρισιού αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία της κλιματικής διπλωματίας, ιδιαιτέρως μετά τις απογοητευτικές αποτυχίες του Διάσκεψης της Κοπεγχάγης το 2012.

Αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μένει να γίνει: όχι μόνο να αποφασίσουμε πάνω στη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, αλλά πάνω στην αναδιάρθρωση του οικονομικού και κοινωνικού συστήματος, έτσι ώστε να γίνει αυτό λιγότερο εξαρτημένο από την ορυκτή ενέργεια.

Οι προϋποθέσεις για τον μετασχηματισμό της ενέργειας και άρα και του κλιματικού συστήματος αποτελούν μια αλλαγή ή έναν ριζοσπαστικό μετασχηματισμό των σχέσεων παραγωγής, του τρόπου ζωής, των σχέσεων μεταξύ των φύλων, δηλαδή μια συνολική αλλαγή του οικονομικού συστήματος και της δομής της πολιτικής εξουσίας στην Ευρώπη και, ίσως, σε παγκόσμιο επίπεδο. Ναι, αυτό αποτελεί μια ουτοπική σκέψη.

Αλλά είναι αναγκαίο να σκεπτόμαστε με ουτοπικό τρόπο, διότι η ιδέα να συνεχίσουμε τον τρόπο καπιταλιστικής συσσώρευσης, έτσι όπως είναι σήμερα, αποτελεί πολύ μαύρη ουτοπία.

Ετσι, ο φιλόσοφος Ερνστ Μπλοχ έχει δίκιο, όταν επιχειρηματολογεί υπέρ μιας συγκεκριμένης ουτοπίας, η οποία μπορεί ήδη να πραγματοποιηθεί υπό τις σύγχρονες συνθήκες.

Αυτό θα μπορούσε να είναι πρακτικά σημαντικό για μια χώρα, όπως η Ελλάδα: να χρησιμοποιεί τις ακτίνες του ήλιου, το νερό, τον άνεμο της Δωδεκανήσου κ.λπ., προκειμένου να κάνει δυνατή τη μετάβαση σε ένα σύστημα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και σε μια κοινωνική τάξη βασισμένη σ' αυτό.

• Γερμανία και Γαλλία πιέζουν την Ελλάδα να δεχτεί τη δυνατότητα να παρεμβαίνει η FRONTEX στα σύνορά της, ακόμα και εάν η Αθήνα δεν το ζητήσει. Είναι προφανές ότι στόχο αποτελεί το ψαλίδισμα της κυριαρχίας κάποιων κρατών-μελών της Ε.Ε., με το πρόσχημα της προστασίας των εξωτερικών συνόρων. Τι σημαίνει αυτό για τη δημοκρατία στην Ευρώπη;

Ο τρόπος με τον οποίο οι ευρωπαϊκοί θεσμοί διαχειρίζονται το προσφυγικό, αποτελεί σκάνδαλο. Το ότι η Μεσόγειος έχει γίνει ένας μαζικός τάφος είναι ντροπή για όλους τους Ευρωπαίους, είτε ζουν στις ακτές της είτε στη βόρεια Ευρώπη. Είναι απολύτως αναγκαίο να βρεθεί μια κοινή λύση για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Διαφορετικά, κάθε χώρα τη δική της μεταναστευτική «τάξη», όπως για παράδειγμα η Ουγγαρία ή η ΠΓΔΜ.

Στο τέλος τα κράτη-μέλη της Ε.Ε έχουν περιχαρακωθεί από συρμάτινους φράχτες στα δικής τους έμπνευσης στρατόπεδα. Αυτός είναι καιρός ενός άσχημου και απειλητικού εθνικισμού, ο οποίος αναγκαστικά καταστρέφει τις βασικές αρχές ενός δημοκρατικού συστήματος: την ανεκτικότητα, την ευρύτητα πνεύματος, την ισότητα των δικαιωμάτων και την ελευθερία μετακίνησης.

Ποιος είναι

Γεννημένος το 1938 στο Κάμεν της Γερμανίας είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Εχει ασχοληθεί με τα περιβαλλοντικά προβλήματα και θεωρείται από τους μαρξιστές διανοούμενους που έχουν επηρεάσει περισσότερο τους Γερμανούς στοχαστές της γενιάς του 1968.

Στα ελληνικά έχει συμμετοχή στον Β' τόμο του έργου «Δημοκρατία ή καπιταλισμός, η Ευρώπη σε κρίση» (2015) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επίκεντρο.


πηγή efsyn